Een bijzondere dag
Jarige zoon
“Er is er een jarig hoera hoera, dat kun je wel zien”
Plotseling wordt ik wakker uit mijn droom. Het is vandaag de zesde verjaardag van mijn oudste zoon. Alleen is dit een hele andere dag dan we hadden gehoopt. In mijn droom zie ik een blij jongetje met blond haar, van zes jaar. Hij viert vandaag zijn verjaardag, met vele cadeautjes, slingers, ballonnen, taart, familie en vriendjes. Lachend blaast hij zes kaarsjes uit die op zijn taart staan. En roept blij dat hij houdt van zijn papa en mama. En is dol op knuffelen en lekker rondrennen en spelen. Maar deze droom spatte uit elkaar op het moment dat hij in zijn eerste jaar als baby al overleed.
Nu moeten we een andere invulling geven aan deze dag, en eigenlijk zouden we als gezin een uitje hebben. Helaas vanwege Corona is alles dicht, dus ons plan viel in duigen. Dan maar alleen dat taartje eten op zijn verjaardag.
Een nieuw platform
Omdat we de verjaardag niet kunnen vieren zoals we voor ogen hadden, wil ik er dit keer wel een mooie betekenis van gaan maken. En dat doe ik om vandaag 15 mei de dag dat Daan mij voor het eerst moeder maakte, dit nieuwe platform online te zetten. Wat vind ik het spannend om dit te doen. Hoe vinden mensen dit wat ik wil betekenen voor anderen, en kan ik dit wel. Want er wordt nu wel echt ondersteuning van mijn kant verwacht. Kan ik dat waarmaken, zoals lotgenoten gaan verwachten. Wordt het een succes.Allemaal vragen, waardoor ik heel onzeker ben dit online te zetten. Maar vandaag heb ik het dan toch gedaan. Ik stelde steeds uit om de teksten van het platform uit te schrijven, juist omdat ik het spannend vind. Tot ik dan eindelijk voor mijzelf de datum vastzette. Nu moest ik wel echt aan de slag. Ik kom er pas achter dat ik dit kan, door het gewoon te doen. En dat doe ik nu gewoon. Ik mag onzeker zijn, maar daarnaast vind ik het ook super mooi iets te kunnen betekenen voor anderen door mijn ervaring met Daan.
Het is een dag om nooit te vergeten, en dankbaar dat ik dit met jullie mag delen
In naam van Daan
Juist door deze enorm trieste gebeurtenis ben ik volledig anders in het leven gaan staan. Ik wil er niet negatief in blijven hangen, maar er iets moois en positiefs tegenover zetten. Er blijven echt wel momenten in het leven dat het allemaal even niet meer hoeft, maar ik krabbel ook altijd weer overeind. En als ik dan met mijn ervaring andere een klein beetje kan en mag ondersteunen zou dat zo mooi zijn. En zo leeft Daan ook voort, door de dingen die ik doe. Dat zijn naam genoemd kan blijven worden en ik over hem kan blijven vertellen. Want zijn verhaal telt, net als al jullie verhalen van het verlies van jullie kind(eren)
Wil jij graag je verhaal vertellen, dan kan je bij mij terecht.